Najwcześniej opisanym mieszańcem był wyhodowany przez słynnego angielskiego przyrodnika WALLACE w 1900 roku Hem. Luteola, którego niektóre ogrody botaniczne traktują jako gatunek botaniczny. Zatem w tym roku (2000) świętujemy okrągłe stulecie hodowli liliowca.

Musimy mieć też na względzie, iż sama naukowa systematyka jak i oficjalne rejestry oparte są na literaturze Europejskiej i Amerykańskiej, podczas gdy wiele najstarszych źródeł dotyczących liliowców pochodzi tak naprawdę z Chin i Japonii o czym się zapomina. Liliowce hodowane były przez mnichów buddyjskich (w Chinach) i shintoistycznych (w Japonii) i z pewnością tam należy upatrywać pierwszych mieszańców. Z ogrodów klasztorów przywożono do Europy najciekawsze liliowce, zarówno gatunki botaniczne jak i odmiany. Dzisiaj nie sposób jest ustalić oryginalnego miejsca pochodzenia niektórych gatunków, gdyż opisywane były właśnie na podstawie okazów pochodzących ze stanu zdziczałego (Hem. flava opisany przez Lineusza z Węgier) jak i z ogrodów a nie stanu dzikiego. Znamiennymi przykładami są: Hem. fulva opisany przez Linneusza z Zachodnich Indii, Hem. fulva var. kwanso opisany przez Regela, pochodził z ogrodu przyklasztornego w Japonii oraz Hem. fulva var. rosea (pierwszy znany różowawy liliowiec) z klasztoru w Chinach. Do dzisiaj nie wiadomo czy były one znajdywane w stanie dzikim czy zostały wyhodowane przez mnichów.

Powrót do najczęściej zadawanych pytań

Powrót do strony głównej